Het kon eigenlijk niet beter: mountainbiken in dit prachtige deel van Oostenrijk, het mooiste weer van de wereld, iedere dag één of twee liften, prachtige trails en een zeer gezellige groep.
Door het bikepark van Schladming naar Ramsau
Dus stond iedereen al om 8:30 klaar voor de eerste etappe. We vertrekken toch altijd om 9:00 uur en waarom geen groepsfoto? Het was de Max Verstappen dag in Zandvoort. Zo werd het voor de blauwe groep nog leuker, want die zaten om 14:55 op het terras van het hotel in Ramsau klaar voor dit oranje-feest. Daarvoor hadden ze een heerlijke etappe gereden, met onder andere twee bikeparktrails van elk 1000 dieptemeters op de Planai, maar verder natuurlijk ook pittige klimmen en veel natuurtrails (wandelpaadjes). De rode groep liet zich de tijdsdruk niet opleggen en genoot dus van de volledige Panorama rood etappe met onder meer de geweldige natuursingletrail bij Rössing.
De zwaarste klim van de week
Gisteren geen tijd voor de gebruikelijke groepsfoto, dus daar begonnen we vandaag mee. Wat zijn die Vasa Finisher shirts 2021 weer mooi!
Omdat de lift in Filzmoos op maandag niet draait rijden we in de 2e etappe eerst via heel veel natuurtrails naar de lift van de Reiteralm en genieten van de geweldige bikeparktrails daar. Daarna ontkomen we er niet meer aan: de lange klim met 1000 hoogtemeters naar de Rossbrand. Steil was die klim ook, vooral aan het begin op de “muur van Mandling”. De beloning was geweldig, met een 360 graden uitzicht op de Rossbrand, naar Dachstein, Hochkönig, Bischofsmütze en de gletscherreuzen van de Tauern. En toen kwamen ook nog de vele worteltrails naar Altenmarkt. De geweldige dag werd besloten met een heerlijk diner op het terras van het hotel in Altenmarkt. Met 14 deelnemers en 3 begeleiders past dat nog net aan één grote tafel.
Obstakels richting Grossarl
Begin augustus waren er ook in Oostenrijk stormen en overstromingen. Tijdens deze 3e etappe kregen we daar mee te maken. Eerst met een mikado in het bos bij Flachau en later bij de restanten van overstroomde beken tussen St.Johann en Wagrain. Gelukkig is het hier de achtertuin van Sidney en was de groep van Marc dichtbij. Samen reden ze een alternatieve route met veel leuke trailtjes, maar wel een hele steile klim naar de lift van St. Johann. Tijdens de lunch op het terras van een ski-restaurant werd de Gooise Matras plus friends op van alles getrakteerd. Dat kwam waarschijnlijk omdat er aan de bel werd getrokken. Er volgde nog een pittige klim en veel secret trails, waar maar 3 x per jaar (bij de Vasa-reizen dus) fietsers gesignaleerd worden. Of dat alles niet genoeg was volgde nog een gala-diner met vel (nep) zilver.
Flowtrails aan de ene kant, natuurtrails aan de andere
Voor de 4e etappe kochten we een kaartje voor de “schaukel” Grossarl-Dorfgastein. Met deze liften verbind je de dalen van Grossarl en Gastein. Na de lift van Grossarl en nog een pittige klim daalden we over veel natuurtrails af naar Dorfgastein (koffie met een grote Tiramisu) en maakten daar nog een lus naar de Almoseralm op de bergrug aan de andere kant. Terug in Dorfgastein stapten we in de lift naar de Fulseck en genoten op ruim 2000 meter van het geweldige weer en uitzicht tijdens de lunch op het terras. Daarna doken we de geweldige flowtrail in, die eindelijk weer gerepareerd was. Terug in Grossarl was er een keuzeprogramma. Een deel van rood en blauw nam toch nog een stukje van de eigenlijk ingeplande rustdag. De bikkels van rood gingen nog richting Bichlalm en daalden via worteltrails af. De bikkels van blauw namen nog een keer de lift en de flowtrail en sloten af met ijs en bier op het dorpsplein.
De pas over naar het dal van Kleinarl
Gisteren ging het over de bergrug naar het Gasteiner dal, vandaag naar dat van Kleinarl. De lift van Alpendorf hielp een beetje, maar het meeste moest toch op eigen kracht bedwongen worden. Deelnemers van eerdere Alpentours Amadé herinneren zich vast wel het dalende loopstuk naar de Kleinarler Hütte. Die is veranderd in een heerlijke flowtrail en daar genoten we natuurlijk heel erg van. Net als van het lekkere eten op het terras van de echte berghut. Verder ging het met veel singletrails naar het dal, nog een fikse klim en weer een serie natuurtrails. Wat een geweldig MTB-gebied is dit toch!
De laatste etappe
Met wederom geweldig weer vertrokken we voor onze laatste etappe. Wat gaat het toch snel of eigenlijk ook niet. Het lijkt alsof we alweer twee weken onderweg zijn. Langzaam gaat het achterwerk toch wel een beetje zeer doen en bij sommigen is het beste er wel af bij het klimmen. Nog een keer zetten we ons schrap voor de klimmen naar Forstau en Preunegg. De laatste kop koffie met gebak, de laatste lift, een lekkere Oostenrijkse hap op een zonnig terras, nog een keer een geweldige bikeparktrail en dan door naar de finish. Daar stond chef logistiek Paul - die alles de hele week uitstekend voor elkaar had (en zelfs een dag als extra gids optrad) - klaar met de flessen sekt. Hoewel een aantal deelnemers (vooral die van de Gooise Matras) dit ritueel nu al ruim meer dan 10 keer hebben meegemaakt is het iedere keer weer het toppunt van verbroedering. Heerlijk met zijn allen nagenieten en nog maar niet te veel denken aan de laatste zware etappe terug naar de Lage Landen.
